Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου 2012

Νανά Κοντού (απεβίωσε το 2001)

Ο Αλέξανδρος Κων. Αδαμίδης στο βιβλίο του «Η Νανά Π. Κοντού και το ποιητικό της έργο» περιγράφει με τον πιο ουσιαστικό και άμεσο τρόπο τη σπουδαία ποιήτρια και λογοτέχνιδα. «Υμνήτρια της Φύσης, της Ζωής και του Έρωτα. Λάτρης του Αρχαίου Ελληνικού Πολιτισμού. Διάδοχος της Σκέψης του ʼγγελου Σικελιανού και της Δελφικής Ιδέας. Εθνική ποιήτρια και υμνήτρια του Μακεδονικού Αγώνα. Ποιήτρια της Ειρήνης, με Πανελλήνια και Παγκόσμια αναγνώριση».

Η Νανά Κοντού έζησε και δημιούργησε στη Θεσσαλονίκη και συγκεκριμένα στην Πλατεία Ιπποδρομίου, απ' όπου «βγήκαν» και τα πιο σπουδαία της ποιήματα. Ποιήματα με πηγαία αγνότητα και ασύγκριτο λυρισμό. Η εν λόγω ποιήτρια αρνήθηκε πεισματικά να υποκύψει στον πειρασμό της μίμησης, αρνήθηκε με πυγμή να ενταχθεί σε κάποια ξένη σχολή, μόνο και μόνο για να γίνει προσωρινά αρεστή. Πεπεισμένη ότι μπορεί να μαγεύσει το αναγνωστικό της κοινό, προσέχε και φρόντιζε τη γλώσσα των ποιημάτων της, ξεκαθαρίζοντας εξαρχής τον πανανθρώπινο και κοινωνικό προσανατολισμό και χαρακτήρα των έργων της. Οι μελετητές της ζωής και του έργου της αναφέρουν ότι τα κύρια χαρακτηριστικά της ποιήσεως της είναι το Ερωτικό, το Εθνικό και το Δελφικό στοιχείο ενώ συνοπτικά η ποίησή της μπορεί να χαρακτηριστεί στοχαστική, λυρική και, αναμφισβήτητα, πολυδιάστατη.

Η Νανά Κοντού έχει επτανησιακή και θρακική καταγωγή ενώ κατάγεται από οικογένεια ποιητών, μιας και είναι αδερφή της ποιήτριας- συγγραφέως Ερατώς Αικατερίνης Γ. Μέλλου και του ποιητού Γεράσιμου Κοντού και συγγραφέως Χαρ. Κοντού. Η εν λόγω ποίητρια μεγαλώνει μέσα στα βιβλία ενώ δεν αργεί να γίνει μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, της Ιταλικής Λογοτεχνίας του Πόντζεν, των Δελφικών Αμφικτιονιών, της Εταιρείας Συγγραφέων Αθηνών και μέλος της Παγκόσμιας Ακαδημίας της Ρώμης ΜΠΟΓΚΑΡΤ και Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών Αθηνών.

Η άριστη οικογενειακή ανατροφή της Νανάς Κοντού και η προσεγμένη παιδεία της δεν περιορίζονται σε ένα στείρο απλά πλούσια πνευματικό περιβάλλον. Οι γονείς της φροντίζουν τα παιδιά τους να μεγαλώσουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, γεγονός που τους κάνει παραδείγματα προς μίμηση για τη νεαρή τότε Νανά Κοντού. Ο πρόωρος θάνατος τους την θλίβει βαθύτατα και πυκνά πέπλα θλίψης την σκεπάζουν. Μόνη παρηγοριά οι στίχοι της. Νιώθει πως «οφείλει» να γράφει, μιας και στην τριπλή καταγωγή της οφείλει και τον ποιητικό της οίστρο. Σε ηλικία 9 ετών το «παιδί-θαύμα» αρχίζει να πρωτοσκαρώνει τους στίχους του. Οι πρώτες δημοσιεύσεις δεν αργούν να έρθουν μεταξύ των οποίων στα περιοδικά: «ΕΣΠΕΡΟΣ», «ΕΒΔΟΜΑΣ», «ΣΗΜΕΡΑ», «ΕΥΡΩΠΗ», «ΦΑΝΤΑΖΙΟ» κα. Η πρώτη σπουδαία βράβευση φτάνει με το ποίημα «ΟΝΕΙΡΟ» και το ψευδώνυμο «ΜΙΝΕΡΒΑ». Πηγή έμπνευσης ο μέχρι τότε πόνος της, η εφηβική ηλικία, η φύση, ο έρωτας, η Δελφική Ιδέα, ο αρχαίος πολιτισμός. Από τότε μέχρι και τα τελευταία χρόνια της ζωής της, η Νανά Κοντού βρισκόταν πάντα κοντά σε κάθε εθνική και πνευματική ανησυχία. Εναλλασσόμενες με μουσικότητα φυσιολατρικές εικόνες και ποιήματα - Ύμνος στον άνευ όρων έρωτα θα την κάνουν ευρέως γνωστή.

Η πρώτη της ποιητική συλλογή το 1960 που ακούει στον τίτλο «ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ» την καθιερώνει στον πνευματικό κόσμο ανάμεσα σε λαμπρές προσωπικότητες ενώ η αμέσως επόμενη το 1962 με τίτλο «ΧΡΥΣΑ ΒΕΛΗ» επιβεβαιώνει περίτρανα ότι η Νανά Κοντού είναι άξια λόγου και προσοχής. Σιγά- σιγά οι διακρίσεις έρχονται η μια μετά την άλλη. Διθυραμβικές κριτικές την πλαισιώνουν κι εκείνη ανεπηρέαστη συνεχίζει το έργο της, το οποίο δεν περιορίζεται πια μόνο στα ελληνικά σύνορα. Ποιήματα της μεταφράζονται τώρα πια στα αγγλικά, στα αραβικά, στα γαλλικά, στα ιρλανδικά και σε πλήθος άλλων γλωσσών ενώ ταυτόχρονα μεταδίδονται από τους ραδιοσταθμούς των Αθηνών και άλλων ευρωπαϊκών και όχι μόνο πρωτευουσών.

Παρότι ο πόνος έχει χτυπήσει αρκετές φορές την πόρτα της, εκείνη γράφει αισιόδοξα, γεγονός που κάνει τον Πρόεδρο του Λογοτεχνικού Σωματείου στη Νίκαια της Γαλλιάς Βάλλις Μπαντοβάνι να πει χαρακτηριστικά: «Τα ποιήματά της γεμίζουν την ατμόσφαιρα με μπωντλερικό ρίγος». Οι συνεχιζόμενες εγκωμιαστικές κριτικές μεταξύ των οποίων κι εκείνες του Στρατή Μυριβήλη, του Σπύρου Μελά, του Ηλία Βενέζη και πολλών άλλων λογοτεχνών την ωθούν να κάνει ακόμα περισσότερα βήματα. Οι μελέτες στο πρόσωπο της είναι πια γεγονός. Συγκεκριμένα, ο Χρήστος Σολομωνίδης εκδίδει εκείνη την εποχή μελέτη με τίτλο «ΝΑΝΑ ΚΟΝΤΟΥ, Η ΛΥΡΙΚΗ ΠΟΙΗΤΡΙΑ» ενώ λίγο καιρό μετά τον ακολουθούν οι αδερφοί Κιστογλίδη με τη μελέτη: «ΜΟΡΦΕΣ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ ΝΑΝΑ ΚΟΝΤΟΥ». Πλήθος άλλων μελετητών κάνουν διατριβή στο όνομά της όπως έκανε και ο Dr. ALEX STAINMETZ στο περιοδικό «Γυναίκα» με τίτλο «Η ποιήτρια της αισιοδοξίας». Εξάλλου, ο τοπικός, διεθνής περιοδικός και ημερήσιος τύπος φιλοξενούσε σε τακτά χρονικά διαστήματα ποιήματά της.

Μερικά από τα σπουδαιότερα έργα της Νανάς Κοντού είναι: «ΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ», τα «ΧΡΥΣΑ ΒΕΛΗ», η «ΔΟΝΗΣΗ», «ΦΩΝΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ», «ΔΑΦΝΕΣ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ», «ΘΥΕΛΛΕΣ», «ΜΕΤΑΡΣΙΩΣΕΙΣ», "EROTICO CANTO», «ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ» και άλλα ενώ πολλά από αυτά μελοποιήθηκαν από σπουδαίους μουσικούς.

Η αξιομνημόνευτη ποιήτρια Νανά Κοντού αγαπάει όσο τίποτα την πατρίδα της, παρέχοντας απλόχερα όπου και όποτε χρειαστεί εθελοντικό και φιλανθρωπικό έργο ενώ δεν παύει στιγμή να είναι κοντά στον προσφυγικό ελληνισμό. Η ίδια αναφέρει χαρακτηριστικά γι' αυτήν της την αγάπη: «Έχω στόχο στη ζωή μου την παράδοση της φυλής μας και το αθάνατο ελληνικό πνεύμα, σ' όλον τον κόσμο με την προσφορά ύμνων στις ελληνικές αξίες, που είναι πανανθρώπινες και στο ελληνικό κάλλος. Οι στίχοι μου αποπνέουν πραγματικό άρωμα ενός πραγματικού παλμού, το ηρωικό στοιχείο της φυλής μας, γιατί τα ποιήματά μου δεν είναι μόνο ποίηση, αλλά ένα διαρκές τραγούδι κι ένας φόρος τιμής σε κείνους, που έπεσαν στο βωμό της πατρίδας, πολεμώντας για τα ιδανικά της φυλής μας». Έμπρακτη απόδειξη αυτής της αγάπης στη πατρίδα και σε όλες τις «Αλησμόνητες Πατρίδες» είναι το κληροδότημα που άφησε μετά το θάνατό της στην Ένωση Σμυρναίων Μικρασιατών Βορείου Ελλάδος και τα πολύτιμα αντικείμενα που χάρισε για τον εμπλουτισμό του Μουσείου του Πολιτιστικού Κέντρου «Μικρασία»- αίθουσα Μανόλης Ανδρόνικος. Φέτος, για πρώτη φορά, προκηρύχθηκε πανελλήνιος διαγωνισμός από την Ένωση Σμυρναίων Β.Ε με τίτλο «Βραβείο Νανάς Κοντού στην μνήμη των αδελφών της Χαραλάμπου, Ερατώς και Γεωργίου Μέλλου», για τις «Αλησμόνητες Πατρίδες Μικρασίας».
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Κοινωνική Ενημέρωση: Θέσεις εργασίας

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *